این شعر، شعر مردمان حاشیه است، مردمان حذف‌شده، آنها که در خیزش دی‌ماه و قیام آبان به میدان آمدند و راه آینده را روشن کردند. این شعر هم‌چنین شعر نبرد است، شعر مبارزه، شعر امید به آینده، به بهارانِ خجسته‌ی در راه

«گیرم که در باورتان به خاک نشسته‌ام/ و ساقه‌های جوانم از ضربه‌های تبرهاتان زخم‌دار است/ با ریشه چه می‌کنید…». با شهریار دادور شاعر این شعر از این‌که شعر را به یاد چه کسی سروده و چگونه شعر چنین مشهور شده است، حرف زده‌ایم