“تیر به گردن آمنه شهبازی خورده است”/ تیر، مثل سیرسیرک مجذوب نور/ مثل سکوت مجذوب شب/ نور مجذوب روزنه/ باران مجذوب گیسو/ بوسه‌ی مجذوب لب/ تیر،/ مثل هیچ‌یک از اینها/ مثل هفت و نیم گرم سرب و یک گرم باروت/ به گردن آمنه شهبازی…

آن شهیدانی که قربانیِ بی‌عدالتی شده‌اند حتی پس از مرگ هم آرام نمی‌گیرند و در گور هم چشم‌هایشان را نمی‌بندند تا روز دادخواهی را نظاره کنند. (نقل به مضمون از افسانه‌ای در آمریکای لاتین)